Powiesc jest odpowiedzia na zalew glupoty, falszu, nacjonalizmu i populizmu. Jest odporem dla poszukiwania stanowczych i latwych ocen. Pokazuje, ze niepoprawnie rozumiana jednoznacznosc w osadach moze byc domena ludzi glupich.
Zycie Macieja Zarnowskiego pelne jest sprzecznosci i bladzenia. Mimo tego udaje mu sie zalozyc rodzine, skonczyc studia i otworzyc kancelarie adwokacka. Zatraca sie w pijanstwie, rozpuscie, korzysta z uslug prostytutek i sprzedajacych sie chlopców. Jesli sie podnosi, to dzieki przyjaciolom: Ukraincowi Ilkowi, jego ojcu - duchowemu greckokatolickiemu i Zydowi Maurycemu. Pracoholizm, alkoholizm i seksoholizm wysysaja z niego tyle energii i czasu, ze nie zajmuje sie ani synem, ani zona. Od syna tylko wymaga: ma czytac powiesci historyczne Kraszewskiego, deklamowac Mickiewicza, Slowackiego, Szewczenke i Franke, doskonale opanowac jezyk polski oraz ukrainski.
