Eens een verwend nest aan boord. Altijd een verwend nest aan boord!
Zeven jaar geleden, zei ik tegen een toekomstige vader dat hij precies zes jaar had om zijn kind op te voeden. In die tijd wist ik nog niet in hoeverre hij deze raad niet op zou volgen. Maar goed. Waar bemoei ik me mee. Ja, ik geloof, en anderen zeggen het ook, dat het op dat moment van het leven van een kind is dat je hem regels geeft die hem misschien op het rechte pad houden in zijn korte leventje.
De vorm is klaar, hij neemt net zoals een spons alles op wat hij hoort en wat hij ziet in zijn omgeving. Alles intrigeert hem. Zijn leven begint. Waarom de kleine dan niet meteen, op een correcte manier, de kant op wijzen van een fijne persoonlijkheid? Dat is hem een dienst bewijzen om de tijd te nemen om hem de ups en downs van het bestaan te tonen.
Er is het leerproces van de autoriteit, de rechtvaardigheid, de nederigheid etc. We kunnen simpelweg niet alles krijgen omdat we het vragen. Er is het goede en het kwade, de “ja” en de “nee”. Tolerantie, begrip en andere basisvaardigheden zijn aan te leren aan de jonge geest die tegenover ons staat.
De ouder heeft de plicht zijn kind te voorzien van onderdak en van een maaltijd, maar ook om hem te leren een leven vol waarde te leven. Hij, of zij, is er en vraagt enkel te leren leven.
