Nachiczewan - krajobraz po Potopie
Wyprawa, której owocem jest ksiazka, to miesieczny wyjazd (w przewazajacej czesci) autostopem do Nachiczewanu, azerskiej eksklawy polozonej miedzy Iranem, Armenia i Turcja. Region ten pozostawal do tej pory praktycznie nieznany w polskiej literaturze podrózniczej. Glównie z powodu znacznej izolacji autonomicznej republiki od reszty swiata. Jeszcze niedawno nie istnialo tam zadne przejscie graniczne, poza mostem powietrznym z Baku. Otwarcie granic z Turcja, a potem takze z Iranem ulatwilo podróze po Nachiczewanie, ale region wciaz pozostaje miejscem bardzo specyficznym. Kult jednostki zmarlego prezydenta Heydara Aliyeva naklada sie tu na obawe przed wojna z Armenia i poszukiwanie wlasnej tozsamosci narodowej po latach radzieckich rzadów. W Nachiczewanie na pieniadze mówi sie "ruble", w piatek chodzi sie do meczetu, sklepy sprzedaja wódke, której nikt nie pije, a odbudowany z gruzów grobowiec biblijnego Noe niemal sasiaduje z niszczejacymi ruinami wielkiej fortecy Alinca. Gorace zródla przygotowane sa na przyjecie nieistniejacych chmar turystów za grube pieniadze, lecz na wsi "turist" traktowany jest jak gosc - pojony i karmiony przez gospodarzy w zamian za chwile rozmowy przy stole. Byc moze taki stan rzeczy nie przetrwa najblizszych lat - Nachiczewan znów pograzy sie w izolacji, lub opanuje go zachodni styl robienia biznesu na przyjezdnych. My jednak przybylismy tam w sam raz na czas.
Obaj autorzy podrózowali do tej pory wspólnie po Skandynawii i gruzinskiej czesci Kaukazu. Owocem tego ostatniego wyjazdu byl cykl spotkan podrózniczych (m.in. na Festiwalu Mlodych Podrózników) oraz cykl reportazy opublikowanych na lamach portalu SwiatPodrozy.pl ("Kaukaz - sladami Heraklesa").
