D’Kraaft vun der Matière
Wann s du eng Wonn hues, wäert dëst Buch dech änneren.
Wann de Schmerz dech den Otem hëlt.
Wann d’Wonn net zougeet.
Wann d’Stëllheet méi haart kléngt wéi d’Welt.
Do fänkt dëst Buch un.
Et ass keng Theorie.
Et ass kee Manual.
Et ass e Wee, gemaach mat dreckege Hänn, lieweger Matière, Präsenz.
E widderhuelte, noutwennege Geste,
dee lues a lues d’Leed a Form verwandelt,
d’Wonn a Schéinheet,
d’Einsamkeet an Fridden.
D’Kraaft vun der Matière ass en Akt vun Léift
géintiwwer deem, wat eis verletzt huet.
E Buch dat net tréischt, mee begleet.
Dat dir net seet wéi’s du geheels,
mee dir weist, datt’s du et kanns.
Eng kënschtleresch, spirituell, therapeutesch Erfarung,
fir mam Kierper an der Séil ze erliewen.
Hei fannt’s du:
– Konschttherapie déi aus dem Geste gebuer gëtt, net aus der Theorie
– bannenzeg Heelung duerch de Kontakt mat Holz, Eisen, Feier, Stëbs
– verkierpert Spiritualitéit, net erkläert
– eng nei Form vu moderner Konscht, déi net dekoréiert, mee bleift
Fir déi, déi fille mussen, net verstoen.
Fir déi, déi eng Wonn hunn a no enger Sprooch sichen, fir se z’éieren.
Fir déi, déi midd sinn ze flüchten a wëllen transforméieren.
Ech heesche Francesco Scarinci.
Ech sinn en Artist an de Grënner vum Matericismo,
eng Beweegung gebuer aus engem einfache, radikale Geste:
de Schmerz a Form ze transforméieren,
d’Wonn an Präsenz,
d’Einsamkeet an Fridden.
Ech hu net geschriwwen, fir ze erklären.
Ech hu geschriwwen, fir ze bleiwen.
Well de Fridden, dee richtegen,
nëmme gebuer gëtt, wann de Schmerz eng Form fënnt.
An déi Form kann d’Liewen änneren.
